ယုံပါ

တစ္ေန႔ေတာ႔ ၀တ္မႈန္တစုံထဲ

တိတ္တိတ္ေလး   ငုံလ်ဳိး၀င္မိတယ္.. 

ငါ႔တစ္ကိုယ္လုံး အ၀ါေတြဖုံးလို႔

ပင္လယ္ေရကလည္း ငန္လိုက္တာ.. ကြယ္

ကမ္းေျခက ေက်ာက္ေဆာင္မွာ

ငါထိုင္ေငးေနမိတယ္...

မငိုပါနဲ႕

ကေလးရယ္.. 

ဟိုးမိုးသားျပာျပာထက္က 

အလင္းလက္ဆုံးၾကယ္ဟာ

မင္းပဲလို႔ ကိုယ္အျမဲယုံၾကည္ပါတယ္

.................

လမ္းခြဲ

ခုဆို ...

သူ႕ရဲ႕ မိုးတိမ္ေရာင္ ပါးျပင္မွာ

ဆည္းဆာခ လို႔ ...

အပင္ကေလးရဲ႕
အေရွ႕ဘက္ တစ္ခြင္ဟာလည္း
မိႈင္းညိဳ႕ အုပ္ဆိုင္းကာ

သစ္ရြက္တို႔ က်ီစယ္မႈကိုေတာင္
မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ကိုယ္တို႔ေတြ နာက်င္ခဲ႔ရျပီ

ေ၀းရျပီ ...
စကားလုံးေတြက စိမ္းစိမ္းျမျမ
အၾကည္႔ေတြ႕က ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနဆဲပဲ
သြားေတာ႔ ကေလးရယ္
ထပ္တူမက်ျခင္းေတြရဲ႕ ရလဒ္ဆိုးေပါ႔
မင္းကတစ္လမ္း  .....
ကိုယ္က တစ္လမ္း .....

သြားသူကေတာ႔ တစ္ေယာက္တည္း
ဒဏ္ရာနဲ႔ က်န္ခဲ႔ရသူကေတာ႔
သစ္ပင္ကေလးရယ္
ခုံတန္း ျပာျပာကေလးရယ္
ကိုယ္ရယ္
ေနလုံး နီနီၾကီးနဲ႕
မသိမ္းႏိုင္ခဲ႔ တဲ႔ မ်က္ရည္ အခ်ဳိ႕ရယ္ ....။

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ဘတ္(စ္)ကား အလြဲ (၁)

အဲ႔ဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးကာစ။

အိမ္က ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဗိုလ္သင္တန္း ေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္။ အေမကေတာ႔ သိပ္သေဘာမတူဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အမက အတင္းေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ကိုးတန္း ကေနဆယ္တန္းထိ ေထာက္ပံ႕ထားတာဆိုေတာ႔ သူကသြား ေလွ်ာက္ခိုင္းေတာ႔ မျငင္းသာဘူး။ အဲ႔ဒါနဲ႔ ေဖာင္ေတြဘာေတြတင္။ ျပီးေတာ႔ စာေမးပြဲ ေျဖဖို႔အတြက္ က်ဳရွင္တက္ရတယ္။ က်ဳရွင္က ေဘာက္ေထာ္ဘက္မွာ သြားတက္ရတယ္။ အဂၤလိပ္နဲ႔ သခ်ာၤ ေပါ႔။ ေနာက္ျပီး OTT လုိ႔ေခၚတဲ႔ လက္ေတြ႔ပိုင္းလည္း တက္ရတာေပါ႔။ OTT ဆိုတာက လူေတြ႔စစ္ရင္ လုပ္ျပရတာ။ ဘားေတြခို ၊ တန္းေတြေက်ာ္ ၊ တာယာကြင္းေတြထဲ ေျပာင္းျပန္၀င္၊ ဟိုခုန္ဒီခုန္နဲ႔ အစုံပါပဲ။ အဲ႔လိုနဲ႔ ေဘာက္ေထာ္မွာ က်ဳရွင္တက္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ စာေမးပြဲရက္က နီးလာတယ္။ ဆရာက ေျပာတယ္။ စာေမးပြဲကေတာ႔ ေအာင္ဖို႔ေသခ်ာတယ္။ အဓိက ကေတာ႔ လူေတြ႔စစ္တာပဲ အေရးၾကီးတာ။ တစ္ရက္ေလာက္
ျပည္သူ႕ရင္ျပင္မွာ သြားေလ႔က်င္႔ၾကမယ္ဆိုျပီး ေျပာတယ္။ ျပည္သူ႔ရင္မွာက ပစၥည္းေတြ အစုံရွိတယ္ေလ။ တန္းေတြေကာ၊ ကြင္းေတြေကာ၊ အကုန္အစုံရွိေတာ႔ ေလ႔က်င္႔ရတာ အဆင္ေျပတယ္။ က်ဳရွင္မွာက လူအမ်ားၾကီးပဲ။ ေယာက်ာ္းေလးေတြၾကီးပဲ။ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္။ DSA ေကာ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြေကာ၊ စစ္ေဆးေတြ ေကာအမ်ားၾကီးပဲ။ တက္တာၾကာေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ျဖစ္ကုန္ၾကျပီ။ အကုန္လုံးလည္း သိေနၾကျပီ။ အဲ႔ဒီေန႔က်ရင္ ေဘာလုံးကန္ၾကမယ္ဆိုျပီး ခ်ိန္းၾကတယ္။ ႏွစ္ဖက္ခြဲကန္မွာေပါ႔။ မကန္တက္တဲ႔ေကာင္ေတြလည္း ရွိတယ္။ သူတို႔ကေတာ႔ မပါဘူး ေပါ႔။ အဲ႔ဒီလိုနဲ႔ ျပည္သူ႕ရင္ျပင္ သြားေလ႔က်င္႔ၾကေရာ။ စြပ္က်ယ္ေတြ ၊ကင္ဘက္ေတြ၊ အိတ္ေတြနဲ႔ တကယ္႔ စစ္သားၾကီးေတြ အတိုင္းပဲ ေပ်ာ္စရာၾကီး။ တစ္ေယာက္နဲ႔ ေနာက္လိုက္၊ ေျပာင္လိုက္နဲ႔။ ဟိုေရာက္ေတာ႔ ပိုေတာင္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းေသးတယ္။ တန္းေတြတစ္ေယာက္တစ္လွည္႔စီ ခို။ တာယာကြင္းေတြထဲ ေနာက္ျပန္၀င္။ အရမ္း၀တဲ႕ တစ္ေကာင္ဆို ေနာက္ျပန္၀င္တာ တစ္ေနလို႔ မနည္းျပန္ဆြဲထုတ္ရတယ္။ ျပီးေတာ႔ သစ္ပင္မွာၾကိဳးခ်ည္ျပီးေတာ႔ ဟိုဘက္၊ဒီဘက္ အေ၀းဆုံးေရာက္ေအာင္ လႊဲခိုရတယ္။ အဲ႔ဒီမွာ ဒူးျပဲတဲ႕ေကာင္ကျပဲ။ ျပဳတ္က်တဲ႔ေကာင္က ျပဳတ္က်။ ေနာက္ျပီး ၾကိဳးကို ခိုျပီး ၾကိဳးကေနအပင္ေပၚကိုတက္ရေသးတယ္။ လက္ေတြကို ေပါက္ျပဲေရာပဲ။ မိေက်ာင္းတြားလည္း တြားရတယ္။ တကယ္ကို အပီအျပင္ေလ႔က်င္႔ရတာ။ ဆရာကလည္း ပက္ပက္စက္စက္ကို ေမာင္းတာ။ မနက္ကတည္းက စေလ႔က်င္႔တာ မြန္းလြဲေလာက္က်ေတာ႔ အကုန္ျပီးေရာ။ လူေတြလည္း 

အခါး

ဒီတစ္ခါေတာ႔

ေ၀းရျပီ ထင္ပါတယ္ ..

အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆယ္ခဲ႔သမွ်

တစ္ခါတည္းနဲ႔ ႏွစ္ျမဳပ္ပစ္တယ္

ပင္လယ္ ဆန္လြန္းပါတယ္

ေကာင္မေလးရယ္

မိုးေတြ အထပ္ထပ္ရြာခဲ႔ေပမဲ႕

ငါ႔ကိုမွ ေရြးစိုခဲ႔တယ္

ဒါဟာ ကံၾကမၼာလား ??

ငါတို႔ရဲ႕ အမွတ္တရေတြကို

ေကာ္ဖီနဲ႔အတူ သြန္ပစ္လိုက္ပါေတာ႔

နင္ၾကိဳက္တဲ႔ ဖာလူဒါေလာက္

သစၥာမရွိဘူး ဆိုရင္လည္း

ငါစကား တစ္ခြန္းနဲ႔တင္

ငါ႔ကိုယ္ငါ သတ္ေသလိုက္ပါ႔မယ္

............

အရိုးသားဆုံး အလြမ္း

အေမွာင္ေတြ ၊ ၾကယ္ေတြ

ညေတြကို ခ်စ္တယ္..

ေလႏုေအးေအးေလး

ျမတ္ရိုင္းပင္ ေပ်ာ႔ေပ်ာ႔ေလး

ေကာင္းကင္က လမင္းေလး

အေနာက္ရပ္မွာ စုန္းမီးေတြ လင္းေနဆဲ..ေလ

ငါေက်ာမွာ သဲေတြေတာင္ ေပေပါ႔

ဂစ္တာေလးလည္း ၾကိဳးေတြေတာင္ ေလ်ာ႕

ေၾသာ္ ...........လြင္ျပင္ရယ္

လွ်ပ္စစ္မီးထက္ ဖေယာင္းတိုင္မီးကို 

ငါပိုခ်စ္တယ္ဆို ....

မင္းငါ႔ကို လြမ္းေနမွာလား ... ကြယ္...။ ။